iniciator
Occitan
Etimologia
- Del latin initiator.
Prononciacion
/inisjaˈtu/
Sillabas
i|ni|cia|tor
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| iniciator | iniciators |
| [inisjaˈtu] | [inisjaˈtus] |
iniciator masculin, (equivalent femenin: iniciatora, iniciatritz)
- Aquel qu'ensenha lo primièr als autres una causa qu’ignoran o que dobrís una dralha dins una de las coneissenças umanas.
- (per´extension) Aquel qu'es a l’origina de quicòm.
- Material combustible primari qu'a la capacitat de s’abrandar.
Variantas dialectalas
- iniciador (lengadocian)
Sinonims
- iniciaire (provençau)
Parents
Traduccions
|