iniciacion
Occitan
Etimologia
- Del latin initiatio.
Prononciacion
/inisjaˈsju/, (provençau) /inisjaˈsjũⁿ/ França (Bearn) : escotar « iniciaciob »
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| iniciacion | iniciacions |
| [inisjaˈsju] | [inisjaˈsjus] |
iniciacion femenin
- Accion d'iniciar o de s'iniciar, resulta de la quita accion.
- Admission per conéisser unas causas secrètas.
- (particular) Ceremonia per qu'òm èra iniciat a la coneissença e a la participacion d'unes mistèris pels pagans e que se practica encara dins las societats secrètas.
- Las ceremonias d’iniciacion.
- Coneissença preliminara d’una sciéncia, d’una profession, d’un art.
- Initiacion a la filosofia, a la quimia.