Occitan

Etimologia

(Adjectiu) Del latin secretus.
(Nom) Del latin secretum.

Prononciacion

/se'kɾɛt/

Sillabas

se|cret

 Adjectiu

(lengadocian) (provençau)

Declinason
Singular Plural
Masculin secrèt secrèts
[se'kɾɛt] [se'kɾɛts]
Femenin secrèta secrètas
[se'kɾɛto̞] [se'kɾɛto̞s]

secrèt

  1. Qu'es conegut pas que d’una persona o de fòrça pauc de gents ; que se ten amagat, que se lèva de la coneissença dels autres.
  2. (istòria) Qualificava las doctrinas e practicas ocultas coma l’astrologia, la magia, la necromancia, etc.
    • Aquel mage faguèt fortuna dins las sciéncias secrètas.
  3. (particular) Qualifica un accès amagat.
    • Escalièr secrèt ; pòrta secrèta.

Variantas dialectalas

Sinonims

Traduccions

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
secrèt secrèts
[se'kɾɛt] [se'kɾɛts]

secret masculin (lengadocian) (provençau)

  1. Informacion coneguda d’una sola persona o d’un grop redusit de personas, que se garda amagat, que se cal pas esventar.
    • Revelar son mai grand secret a son melhor amic.
  2. Discrecion, silenci sus una causa confiada.
    • Los afars son tractadas amb lo mai grand secret.
  3. Mejan conegut d’una sola persona o de pauc de personas per far de causas, per produire d'efièchs.
    • Un secret de fabricacion industrial.
  4. Luòc amagat, a l'escart.
    • Viu retirat dins lo secret de son ostal.

Variantas dialectalas

Sinonims