Occitan

Etimologia

Del latin intervenire « se mainar de, intervenir, s'entremetre, respondre de »

Prononciacion

/interˈβeni/ França (Bearn) - Lengadocian : escotar « intervenir »

Sillabas

in|ter|ve|nir

 Vèrb

intervenir

  1. Prene partida a quicòm, dintrar dins un afar per quin que siá interès, obligacion, necessitat.
    • L’autoritat intervenguèt dins aquel afar e faguèt s'acabar los trebles.
  2. (especialament) (drech) Demandar d’èsser recebut dins una procedura.
    • Intervenir dins un procès, al procès.
  3. Se far mediator dins un afar.
    • Lo papa interven dins le diferent d'aqueles dos princes per los acordar.
  4. Escàser al mièg de, subretot dins un procès, dins un afar, en parlant de las causas.
    • Seriá tròp long de dire totes los incidents qui'intervenguèron dins aquel afar.

Parents

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin intervenire « se mainar de, intervenir, s'entremetre, respondre de »

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « intervenir »

Prononciacion

Oriental central /intərbəˈni/, balear /intərvəˈni/
Occidental: nord-occidental /interβeˈni/, valencian /inteɾveˈniɾ/, /inteɾβeˈniɾ/

Sillabas

in|ter|ve|nir

 Vèrb

intervenir

  1. intervenir

Espanhòl

Etimologia

Del latin intervenire « se mainar de, intervenir, s'entremetre, respondre de »

Prononciacion

escotar « intervenir »

Prononciacion

/inteɾβeˈniɾ/

Sillabas

in|ter|ve|nir

 Vèrb

intervenir

  1. intervenir

Francés

Etimologia

Del latin intervenire « se mainar de, intervenir, s'entremetre, respondre de »

Prononciacion

França (Somain) : escotar « intervenir »

Prononciacion

/ɛ̃tɛʁvəniʁ/

Sillabas

in|ter|ve|nir

 Vèrb

intervenir

  1. intervenir