Occitan

Etimologia

Del latin itinerans « viatjant ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /itineˈɾan/

França (Bearn) : escotar « itinerari »

provençau /itineˈʀãⁿ/

Sillabas

i|ti|ne|rant

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin itinerant itinerants
[itineˈɾan] [itineˈɾans]
Femenin itineranta itinerantas
[itineˈɾanto̞] [itineˈɾanto̞s]

itinerant

  1. Que se desplaça dins l’exercici de sas foncions.
  2. Que se debana dins de luòcs diferents e a de moments successius.

Sinonims

Parents

Traduccions

Anglés

Etimologia

Del latin itinerans « viatjant ».

Prononciacion

/aɪˈtɪnɚənt/

Sillabas

i|ti|ne|rant

 Adjectiu

itinerant

  1. itinerant (oc)

 Nom comun

itinerant

Declinason
Singular Plural
itinerant itinerants
  1. Persona itineranta

Catalan

Etimologia

Del latin itinerans « viatjant ».

Prononciacion

/itinəˈɾan/

Sillabas

i|ti|ne|rant

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin itinerant itinerants
Femenin itineranta itinerantes

itinerant

  1. itinerant (oc)