lòc comun

Occitan

Etimologia

De lòc e comun.

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˌlɔ ‿ k ‿ uˈmy/, /ˌlɔ ‿ k ‿ uˈmy/

Locucion nominala

Declinason
Dialècte : lengadocian' gascon
Singular	Plural
lòc comun	lòcs comuns
[ˌlɔ ‿ k ‿ uˈmy]	[ˌlɔks kuˈmys]

lòc comun (lengadocian), (gascon); masculin

1. Font generala admesa comunament qu'un orator pòt ne tirar d'arguments.
2. Soscadas generalas qu’òm desvolopa a l’escasença de subjèctes particulars.
3. Idèa usada o repicada.

Variantas dialectalas

• luòc comun (lengadocian), (provençau)
• luec comun (provençal), (lemosin)

Sinonims

banalitat estereotipe evidéncia platitud

poncís tautologia topic truisme

Traduccions

alemand: Gemeinplatz (de) anglés: commonplace (en) basc: catalan: tòpic (ca), lloc comú (ca)

espanhòl: tópico (es), lugar común (es) francés: lieu commun (fr) italian: luogo comune (it) portugués: lugar-comum (pt), lugar comum (pt)