Veire tanben : lassar

Occitan

Etimologia

Del latin laqueare « ligar, garrotar, ensarrar ».

Prononciacion

 Vèrb

laçar

  1. Serrar amb un laç.
  2. (caça) Prene amb laç.

Sinonims

Derivats

Parents

Traduccions


Conjugason

Lengadocian
Infinitiu laçar
Gerondiu laçant
Participi passat
singular plural
masculin laçat laçats
femenin laçada laçadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present laci
lace[N 1]
laças laça laçam laçatz laçan
Imperfach laçavi laçavas laçava laçàvem laçàvetz laçavan
Preterit lacèri lacères lacèt lacèrem lacèretz lacèron
Futur laçarai laçaràs laçarà laçarem laçaretz laçaràn
Condicional laçariái laçariás laçariá laçariam laçariatz laçarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present lace laces lace lacem lacetz lacen
Imperfach lacèssi lacèsses lacès
lacèsse
lacèssem lacèssetz lacèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu laça ! lacem ! laçatz !
Negatiu laces pas ! lacem pas ! lacetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Portugués

Etimologia

Del latin laqueare « ligar, garrotar, ensarrar ».

Prononciacion

 Vèrb

laçar

  1. laçar (oc)