leuge

Veire tanben : lèuge

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *levius.

Prononciacion

/ˈlød͡ze/, /ˈlød͡ze/ (naut lemosin)

Nom comun

Declinason
Dialècte : naut lemosin
Singular	Plural
leuge	leuges
[ˈlød͡ze]	[ˈlød͡zej]

lèuge masculin (lemosin)

1. Escòrça del siurièr, utilizada per far de taps o per isolar.

Derivats

• leugir

Variantas dialectalas

• lèuge
• siure
• suve (vivaroalpenc)

Traduccions

alemand: Kork (de) masculin anglés: cork (en) catalan: suro (ca) masculin

espanhòl: corcho (es) femenin francés: liège (fr) masculin