masca

Occitan

Etimologia

De [[]].

Prononciacion

['masko]

França (Bearn) : escotar « masca »

Sillabas

mas | ca (2)

Nom comun

masca femenin, pl. mascas

1. Persona que fa de magia, bruèissa, fachilhièra.

   Mas la masca, espinchant la rauba de la maire,

   A l'intrada dau ròc: - "Sabe per que venètz,".

   ço ditz. An emmascat vòstre pichòt. Vesètz,

   Sa vida pòt pas pus mautraire; (Guiraldenc, dins Revue des Langues Romanes (1880), p. 92).

2. Masqueta.
3. Gast Carn freja.

Parents

• emmascar
• mascar
• mascara
• mascarada
• mascaret
• mascariá

Sinonims

• bruèissa
• fachinièra

Variantas dialectalas

• posoèr,a
• faitilhèr,a

Traduccions

• alemand: Hexe ^(de) femenin [1]; Maske ^(de) [2]
• anglés: witch ^(en) femenin [1]; mask ^(en) [2]
• catalan: bruixa ^(ca) femenin [1]; careta ^(ca), màscara ^(ca) [2]
• espanhòl: bruja ^(es)femenin[1]; máscara ^(es) [2]
• francés: sorcière ^(fr) femenin [1]; masque ^(fr) [2]
• italian: strega ^(it) femenin [1]; maschera ^(it) [2]