bruja
Occitan
Etimologia
Del gallés latinizat brucus, evolucion d'un ancian *wroicos.
Prononciacion
/ˈbʁyd͡zo/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : naut lemosin | |
Singular | Plural |
bruja | brujas |
[ˈbʁyd͡zo] | [ˈbʁyd͡zaː] |
bruja femenin (lemosin)
- Plantas totjorn verdas de flors porpras o blanchas dau genre Erica e de la familha Ericaceae.
Variantas dialectalas
Derivats
Traduccions
|
Espanhòl
Etimologia
Possiblament del celtibèr *bruxtia, atestat en gallés jos la forma brixtía, « sortilègi, magia ». A comparar amb lo catalan bruixa, portugués bruxa, l'occitan bruèissa. Lo proto-celtic *brixta dona l'irlandés ancian bricht « encantament » , lo breton ancian brith « magia ».
Prononciacion
/ˈbɾuxa/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
bruja | brujas |
[ˈbɾuxa] | [ˈbɾuxas] |
bruja femenin