matematica

Occitan

Etimologia

Del latin mathematicus, eissit del grèc ancian μαθηματικός, mathematikos (« al subjècte de las sciéncias matematicas »).

Prononciacion

/matemaˈtiko̞/, /matemaˈtiko̞/

Sillabas

ma | te | ma | ti | ca (4)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
matematica	matematicas
[matemaˈtiko̞]	[matemaˈtiko̞s]

matematica

1. Ensemble de las diferentas sciéncias matematicas.
2. Sinonim de matematicas pels filosòfs o los matematicians que considèron qu'aquesta relèvan d’una intuicion unica e qu’existís un aspècte global de la disciplina.

Derivats

• matematicament
• matematician

Traduccions

anglés : mathematics (en) catalan : matemàtica (ca) esperanto : espanhòl : matemática (es) finlandés : francés : mathématique (fr) alemand : Mathematik (de) grèc :

ido : indonesian : italian : matemantica (it) norvegian : portugués : matemática (pt) rus : suedés : turc :

Forma d'adjectiu

matematica

1. Femenin singular de matematic