Veire tanben : meissonièr

Occitan

Etimologia

De meisson amb lo sufixe -ier.

Prononciacion

/mejsuˈnjej/ (naut-limosin), /mejsuˈnje/ (provençau)

 Nom comun

Declinason
Dialècte : naut-lemosin
Singular Plural
Masculin meissonier meissoniers
[mejsuˈnjej] [mejsuˈnjej]
Femenin meissoniera meissonieras
[mejsuˈnjejʁo] [mejsuˈnjejʁaː]

meissonier masculin (lemosin) (provençau) (vivaroaupenc)

  1. Persona que mestiva.

Sinonims

Variantas dialectalas


Traduccions