meridian
Occitan
Etimologia
- Del latin meridianus « de miègjorn, miègjornal »
Prononciacion
- lengadocian, gascon/meɾiˈðja/
- França (Bearn) : escotar « meridian »
- provençau: /meʀiˈdjãⁿ/
Sillabas
me|ri|dian
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | meridian | meridians |
| [meɾiˈðja] | [meɾiˈðjas] | |
| Femenin | meridiana | meridianas |
| [meɾiˈðjano̞] | [meɾiˈðjano̞s] | |
meridian
- Relatiu a l’ora de miègjorn.
- (geografia) Qu'a un rapòrt amb las linhas drecha traçadas dins l’axe Nòrd-Sud.
Antonims
Traduccions
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| meridian | meridians |
| [meɾiˈðja] | [meɾiˈðjas] |
meridian
- (astronomia, geografia) Plan passant per la verticala d’un lòc e parallèl a l’axe de rotacion de la Tèrra ; ellipsa o, en cas de projeccion esferica, cercle passant pels pòls de la Tèrra.
- (cartografia) Seccion de l’ellipsoïda de referéncia per un semiplan limitat per l’axe de l’ellipsoïda.
- Lo meridian de Greenwich.
Traduccions
Anglés
Etimologia
- Del latin meridianus « de miègjorn, miègjornal »
Prononciacion
- /məˈɹɪdɪən/
- Estats Units d'America (Tèxas) : escotar « meridian »
Sillabas
me|ri|dian
Adjectiu
meridian
Nom comun
meridian masculin, (plural: meridians)