mim

Occitan

Etimologia

Del latin mimus.

Prononciacion

/ˈmim/, /ˈmim/

Sillabas

• mim

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mim	mims
[ˈmim]	[ˈmims]

mim masculin

1. (teatre) Genre teatral que las expressions màger son l’actitud, lo gèst e la mimica.
2. (Antiquitat) Comèdia, farcejada sovent liura fins a l’obscenitat.

mim masculin o femenin

1. Actor o actritz que los mejans d'expression màger son l’actitud, lo gèst e la mimica.
2. Actor o actritz que representava las pèças anticas de meteis nom.
3. (en particular) Actor que jòga dins las ][pantomima]]s.

Variantas dialectalas

• mime

Parents

• mimar
• mimèsi
• mimetisme
• mimic
• mimica

Traduccions

alemand: Pantomime (de) anglés: mime (en) basc: catalan: mim (ca)

espanhòl: mimo (es) francés: mime (fr) italian: mimo (it) portugués: mímico (pt)

Catalan

Etimologia

Du latin mimus.

Prononciacion

/ˈmim/, /ˈmim/

Sillabas

• mim

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mim	mims
[ˈmim]	[ˈmims]

mim masculin

1. mim ^(oc)

mim masculin, (femenin: mima)

1. mim ^(oc)

Portugués

Etimologia

Du latin mihi.

Prononciacion

/ˈmim/, /ˈmim/

Sillabas

• mim

Pronom personal

mim

1. Primièra persona del singular (eu) après preposicion : me, ièu.