Occitan

Etimologia

Del latin tardiu monarchia, del grèc ancian μοναρχία (monarkhía), compausat de μόνος (mónos) « unic » e ἀρχή (arkhḗ) « poder, autoritat ».

Prononciacion

/munaɾˈkio/

França (Bearn) : escotar « monarquia »

Sillabas

mo | nar | quia (3)

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
monarquia monarquias
[munaɾˈkio] [munaɾˈkios]

monarquia femenin

  1. Forma de govèrn ont lo poder e l'autoritat son detenguts ereditarament per un monarca, es a dire un rei o un prince.

Derivats

Traduccions