Occitan

Etimologia

Del latin monarcha, de grèc ancian μονάρχης, monárkhês, varianta de μόναρχος, compausat de μόνος (sol) e ἀρχός (dirigent).

Prononciacion

/muˈnaɾko̞/, provençau /muˈnaʀko̞/

 Nom comun

monarca masculin o femenin, (plural: monarcas)

  1. Cap d’una monarquia, qu'es la sola persona regnanta dins un país.

Sinonims

Parents

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin monarcha, de grèc ancian μονάρχης, monárkhês, varianta de μόναρχος, compausat de μόνος (sol) e ἀρχός (dirigent).

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « monarca »

Prononciacion

oriental /muˈnarkə/, occidental /moˈnaɾka/

 Nom comun

monarca masculin o femenin, (plural: monarques)

  1. monarca (oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin monarcha, de grèc ancian μονάρχης, monárkhês, varianta de μόναρχος, compausat de μόνος (sol) e ἀρχός (dirigent).

Prononciacion

escotar « monarca »

Prononciacion

/moˈnaɾka/

 Nom comun

monarca masculin o femenin, (plural: monarcas)

  1. monarca (oc)

Italian

Etimologia

Del latin monarcha, de grèc ancian μονάρχης, monárkhês, varianta de μόναρχος, compausat de μόνος (sol) e ἀρχός (dirigent).

Prononciacion

/moˈnaɾka/

 Nom comun

monarca masculin o femenin, (plural masculin: monarchi, plural femenin: monarche)

  1. monarca (oc)

Portugués

Etimologia

Del latin monarcha, de grèc ancian μονάρχης, monárkhês, varianta de μόναρχος, compausat de μόνος (sol) e ἀρχός (dirigent).

Prononciacion

escotar « monarca »

Prononciacion

Portugal /muˈnaɾkɐ/; Brasil /mõˈnahkɐ/, /moˈ naɾkə/

 Nom comun

monarca masculin o femenin, (plural: monarcas)

  1. monarca (oc)