montatge
Occitan
Etimologia
- De montar.
Prononciacion
lengadocian /montaˈt͡ʃe/, gascon /montaˈd͡ʒe/, provençau /mõⁿtaˈd͡ʒe/
- França (Bearn) : escotar « montatge »
Sillabas
mon|ta|tge
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| montatge | montatges |
| [montaˈt͡ʃe] | [montaˈt͡ʃes] |
montatge masculin
- Accion de portar quicòm del bas cap al naut.
- (mecanica) Assemblatge de pèças d’un obratge d’orfebrariá, de fustariá, de mecanica, etc.
- Un talhièr de montatge.
- (fotografia, imatge) Imatge realizat amb diferentas fotografias e diferents autres elements amb per objectiu d'adobar la realitat sul plan esteric, publicitari, informatiu, etc.
- (per extension) Ensemble de documents e d'actes organizats per constituir una manòbra enganaira
- (audiovisual) Accion d'assemblar un al cap de l'autre de plans, sortits del filmatge, per bastir de sequéncias que formaràn al final un film.
- (teatre) Mesa en scena
- (musica) Accion d'assemblar una al cap de l'autra de sequéncias sortidas de l’enregistrament sonor.
- (informatica) Creacion d'un repertòri puntant cap a un partiment.