nòble

Veire tanben : noble

Occitan

Etimologia

Del latin nobilis, del latin arcaic gnobilis « conegut, illustre ».

Prononciacion

/ˈnɔbble/, /ˈnɔbble/

França (Bearn) : escotar « nòble »

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	nòble	nòbles
	[ˈnɔbble]	[ˈnɔbbles]
Femenin	nòbla	nòblas
	[ˈnɔbblo]	[ˈnɔbblos]

nòble masculin

1. Dit d'una persona que, de per sa naissença aperten a un classa sociala considerada coma distincta de la dels simples ciutadans.
2. Qu'es en dessús del comun, dels autres èssers o objèctes de mmeteis genre.

Traduccions

anglés: adlig (de) (1), edel (en) (2) catalan: noble (ca)

francés: noble (fr) italian: nobile (it)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	nòble	nòbles
	[ˈnɔbble]	[ˈnɔbbles]
Femenin	nòbla	nòblas
	[ˈnɔbblo]	[ˈnɔbblos]

nòble masculin

1. Membre de la noblesa.

Traduccions

anglés: Adliger (en) masculin catalan: noble (ca) masculin

francés: noble (fr) masculin italian: nobile (it) masculin