classa
Occitan
Etimologia
- Del latin classis.
Prononciacion
/'klaso̞/
Sillabas
clas|sa
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
classa | classas |
['klaso̞] | ['klaso̞s] |
classa femenin
- (nom collectiu) Grop partejant unas proprietats.
- (educacion) Ensemble d’escolans seguissent abitualament las leiçons ensemble.
- (sociologia) Classa sociala.
- (matematicas) Nocion generalizant la nocion d’ensemble.
- (matematicas) Sosensemble de totes los elements equivalents entre eles, segon una relacion d’equivaléncia precizada.
- (estatisticas) Interval de valors.
- (programacion orientada objècte) Estructura e definicion d’objècte partejant unas proprietats : los atributs (constantas, variablas ou metòdes).
- (biologia) (classificacion filogenetica) Nivèl de subdivision de la classificacion dels èssers vivents. Una classa es inclusida dins un embrancament e conten d'òrdres.
- (militar) Una classa de conscrits es l’ensemble dels joves apelats nascut la meteissa annada. Al plural, lo periòde d’instruction e de formacion militara.
- Grade o reng que se dona a de personas o de causas segon los importància o lor prètz.
- Division, nivèl d’ensenhament dins un establiment escolar.
- (educacion) Ensenhament, leiçon donada a l’escòla.
- Far (la) classa : ensenhar
- (educacion) Ensemble dels escolans d’una meteissa classa.
- (educacion) (metonimia) Sala per far las leiçons dins una escòla.
Traduccions
Forma de vèrb
classa
Francés
Prononciacion
/klasa/
Forma de vèrb
classa
- Tresena persona del singular del preterit de classar.