noblesa

Occitan

Etimologia

De nòble.

Prononciacion

/nuˈβleso̞/, /nuˈβleso̞/, procençau /nuˈbleso̞/, /nuˈbleso̞/ França (Bearn) : escotar « noblesa »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
noblesa	noblesas
[nuˈβleso̞]	[nuˈβleso̞s]

noblesa femenin

1. Qualitat de la persona nòbla.
2. (istòria, collectivament) Tot lo còrs dels nòbles, o una partida d'aquel còrs.
3. (per extenson) Grop social que s'arroja de privilègis e recapta lo poder dins una societat.
4. (figurat) Grandor ; auçada ; dignitat.

Derivats

• nobilitat

Traduccions

alemand: Adel (de) anglés: nobility (en) basc: noblezia (eu) catalan: noblesa (ca)

espanhòl: nobleza (es) francés: noblesse (fr) italian: nobiltà (it) portugués: nobreza (pt)

Catalan

Etimologia

De noble.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « noblesa »

Prononciacion

Oriental: central /nuˈβɫɛzə/, /nuˈβɫɛzə/, balear /nobˈbɫəzə/, /nobˈbɫəzə/, /nubˈbɫɛzə/, /nubˈbɫɛzə/

Occidental: /noˈβɫeza/, /noˈβɫeza/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
noblesa	nobleses

noblesa femenin

1. noblesa