nòu
 Veire tanben : nou, nou̧
|
Occitan
Etimologia
- (Adjectiu) Del latin nŏvus.
- (Adjectiu numeral) del latin nŏvem.
Prononciacion
/nɔw/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « nòu »
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | nòu | nòus |
| [nɔw] | [nɔws] | |
| Femenin | nòva | nòvas |
| [ˈnɔβo] | [ˈnɔβos] | |
nòu
- Qu'a aparegut fa pauc de temps.
Traduccions
Nom comun
Adjectiu numeral
| Abac (occitan) | ||||
|---|---|---|---|---|
| 0 | ||||
| 1 | 11 | 10 | 100 | 103 |
| 2 | 12 | 20 | 200 | 106 |
| 3 | 13 | 30 | 300 | 109 |
| 4 | 14 | 40 | 400 | 1012 |
| 5 | 15 | 50 | 500 | 1015 |
| 6 | 16 | 60 | 600 | 1018 |
| 7 | 17 | 70 | 700 | 1021 |
| 8 | 18 | 80 | 800 | 1024 |
| 9 | 19 | 90 | 900 | 1027 |
nòu masculin
- La chifra 9.
Derivats
- noven -a
