ordenar

Occitan

Etimologia

Del latin ordinare « metre en òrdre, rengar, dispausar en òrdre »

Prononciacion

lengadocian [uɾðeˈna], /uɾðeˈna/; provençau [uɾdeˈna], /uɾdeˈna/ França (Bearn) : escotar « ordenar »

Sillabas

or|de|nar

Vèrb

ordenar

1. Dispausar segent un òrdre.
2. Comandar ; prescriure ; donar d'òrdres.
3. (religion) Conferir a un seminarista los òrdres de la Glèisa.

Variantas dialectalas

• ordonar

Derivats

• ordenança
• ordenador
• ordenancion
• ordenaire
• desordenar

Traduccions

alemand: ordnen (de), anordnen (de) anglés: order (en) basc: agindu (eu) catalan: ordenar (ca)

espanhòl: ordenar (es) francés: ordonner (fr) italian: ordinare (it) portugués: ordenar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin ordinare « metre en òrdre, rengar, dispausar en òrdre »

Prononciacion

Oriental: central [urdəˈna], /urdəˈna/, balear [oɾ.ðəˈna], /oɾ.ðəˈna/, [urðəˈna], /urðəˈna/

Occidental: nord-occidental [orðeˈna], /orðeˈna/, valencian [oɾðeˈnaɾ], /oɾðeˈnaɾ/

Sillabas

or|de|nar

Vèrb

ordenar

1. Ordenar

Espanhòl

Etimologia

Del latin ordinare « metre en òrdre, rengar, dispausar en òrdre »

Prononciacion

Colómbia (Cartagena) : escotar « ordenar »

Prononciacion

[oɾðeˈnaɾ], /oɾðeˈnaɾ/

Sillabas

or|de|nar

Vèrb

ordenar

1. Ordenar

Portugués

Etimologia

Del latin ordinare « metre en òrdre, rengar, dispausar en òrdre »

Prononciacion

[ɔɾdɨˈnaɾ], /ɔɾdɨˈnaɾ/

Sillabas

or|de|nar

Vèrb

ordenar

1. Ordenar