Occitan

Etimologia

(Adjectiu) Del latin paupĕr.
(Nom comun) De l'occitan ancian paor, sortit del latin pavor, pavoris.

Prononciacion

/ˈpawɾe/ (lengadocian), /ˈpawre/ (lemosin)

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « paure »

Sillabas

pau | re (2)

 Nom comun e adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin paure paures
[ˈpawɾe] [ˈpawɾes]
Femenin paura pauras
[ˈpawɾo] [ˈpawɾos]

paure masculin

  1. Persona qu'a tot just, o qu'a pas lo minimum per viure.
  2. fig. Persona per la que se sentís cèrta pietat.
    Adieu paure, adieu paure, adieu paure Carnaval (Cançon tradicionala occitana)

Variantas dialectalas

Antonims

Derivats

Traduccions

 Nom comun

Declinason
Dialècte : naut lemosin
Singular Plural
paure paures
[ˈpawre] [ˈpawrej]

paure femenin (lemosin)

  1. Emocion fòrta liada a la percepcion d'un perilh imminent.
  2. Vision que suscita l'emocion liada a la percepcion d'un perilh.

Derivats

Variantas dialectalas

Traduccions