Occitan

Etimologia

De pensar

Prononciacion

/penˈsajɾo̞/, procençau /pẽⁿˈsajʀə/

Sillabas

pen|sai|ra

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
pensaira pensairas
[penˈsajɾo̞] [penˈsajɾo̞s]

pensaira femenin, (equivalent masculin: pensaire)

  1. Persona que se vòda a la reflexion, qui pensa fòrtament, prigondament.
  2. Persona qu'es tafurada per una pensada que lo liga fòrtament.

Derivats

Sinonims

Traduccions


 Forma d'adjectiu

pensaira

  1. Femenin singular de pensaire.