pensaira
Occitan
Etimologia
- De pensar
Prononciacion
/penˈsajɾo̞/ , procençau /pẽⁿˈsajʀə/
Sillabas
pen|sai|ra
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
pensaira | pensairas |
[penˈsajɾo̞] | [penˈsajɾo̞s] |
pensaira femenin, (equivalent masculin: pensaire)
- Persona que se vòda a la reflexion, qui pensa fòrtament, prigondament.
- Persona qu'es tafurada per una pensada que lo liga fòrtament.
Derivats
Sinonims
Traduccions
|
Forma d'adjectiu
pensaira
- Femenin singular de pensaire.