perfeccionar

Occitan

Etimologia

Del latin perfectio (« complèt acabament »).

Prononciacion

lengadocian /peɾfet͡sjuˈna/, /peɾfet͡sjuˈna/

gascon /peɾfeksjuˈna/, /peɾfeksjuˈna/

provençau /peʀfeksjuˈna/, /peʀfeksjuˈna/

Sillabas

per|fec|cio|nar

Nom comun

perfeccionar

1. Melhorar; corregir las mancas ; far aviar.
2. (Pronominal) Se melhorar, far de progrèsses.

Derivats

• perfeccion

Traduccions

alemand: perfektionieren (de) vollenden (de) anglés: perfect (en) improve (en) arabi: ممتاز (ar) catalan: perfeccionar (ca) chinés: 完美 (zh) chèc: espanhòl: perfeccionar (es) esmerar (es)

francés: perfectionner (fr) grèc: τελειοποιώ (el) italian: perfezionare (it) neerlandés: perfect (nl) portugués: aperfeiçoar (pt) polonés: perfekcji (pl) rus: совершенствовать (ru)

Catalan

Etimologia

Del latin perfectio (« complèt acabament »).

Prononciacion

Oriental: /pərfəksiuˈna/, /pərfəksiuˈna/ Occidental: nord-occidental /perfeksioˈna/, /perfeksioˈna/, valencian /peɾfeksioˈnaɾ/, /peɾfeksioˈnaɾ/

Sillabas

per|fec|ci|o|nar

Nom comun

perfeccionar

1. perfeccionar

Espanhòl

Prononciacion

escotar « perfeccionar »

Etimologia

Del latin perfectio (« complèt acabament »).

Prononciacion

/peɾ.fek.θjoˈnaɾ/, /peɾ.fek.θjoˈnaɾ/

Sillabas

per|fec|cio|nar

Nom comun

perfeccionar

1. perfeccionar