perfeccion
Occitan
Etimologia
Del latin perfectio (« complèt acabament »).
Prononciacion
- lengadocian, gascon /peɾfekˈsju/
Sillabas
per|fec|cion
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| perfeccion | perfeccions |
| [peɾ.fek'siu] | [peɾ.fek'sius] |
perfeccion
- (Al singular) Qualitat de çò qu'es perfièch dins son genre.
- (Religion) (Al singular) L’estat mai complit de la vida religiosa.
- (Al plural) Qualitats excellentas, de l’alma o del còrs.
- (Religion) (Al plural) Estat perfièch.
- (Familar) Èsser, causa qu'a totas las qualitats.