Occitan

Etimologia

Deu latin perfectus.

Prononciacion

lengadocian /peɾˈfjɛt͡ʃ/
provençau /peʀˈfjɛt͡ʃ/

 Adjectiu

perfièch (provençau), (lengadocian)

Declinason
Singular Plural
Masculin perfièch perfièches
[peɾˈfjɛt͡ʃ] [peɾˈfjɛt͡ʃes]
Femenin perfiècha perfièchas
[peɾˈfjɛt͡ʃo̞] [peɾˈfjɛt͡ʃo̞s]
  1. Que ten totas las qualitats, sens pas cap de defaut.
  2. Qu'es complit dans son genre; qu'es al mai naut de l’escala de las valors.
  3. Qu'es complet, total.
  4. Que respond exactament, estrictament a un concèpte.

Variantas dialectalas

Sinonims

Sinonims

Derivats

Parents

Locucions derivadas

Traduccions

 Nom comun 1

perfièch (provençau), (lengadocian)

Declinason
Singular Plural
perfièch perfièches
[peɾˈfjɛt͡ʃ] [peɾˈfjɛt͡ʃes]
  1. (Conjugason, Linguistica) Temps de l’indicatiu o del subjontiu que marca una accion passada, per rapòrt al moment ont òm parla. Ensemble de formas verbalas indicant un estat present resultant d’una accion anteriora.
  2. Çò qu'es perfèit

Variantas dialectalas

Sinonims

conjugason

Locucions derivadas

Traduccions

 Nom comun 2

perfièch (provençau), (lengadocian); (femenin: perfiècha)

Declinason
Singular Plural
perfièch perfièches
[peɾˈfjɛt͡ʃ] [peɾˈfjɛt͡ʃes]
  1. (Religion) Pels catars, cresent qu'aviá recebut lo batisme de l’esperit, lo consolament, e que cercavan de biais permanent la perfeccion.