perfècte
Occitan
Etimologia
Deu latin perfectus.
Prononciacion
- lengadocian /peɾˈfɛkte/
- provençau /peʀˈfɛkt/
Adjectiu
perfècte (provençau), (lengadocian)
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | perfèite | perfèctes |
[peɾˈfɛkte] | [peɾˈfɛktes] | |
Femenin | perfècta | perfèctas |
[peɾˈfɛkto̞] | [peɾˈfɛkto̞s] |
- Que ten totas las qualitats, sens pas cap de defaut.
- Qu'es complit dans son genre; qu'es al mai naut de l’escala de las valors.
- Qu'es complet, total.
- Que respond exactament, estrictament a un concèpte.
Variantas dialectalas
- perfait (lengadocian)
- perfèct (lengadocian, provençau)
- perfèit (lengadocian, provençau)
- perfièch (lengadocian, provençau)
Sinonims
Sinonims
Derivats
Parents
Locucions derivadas
Traduccions
Nom comun 1
perfècte (provençau), (lengadocian)
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
perfècte | perfèctes |
[peɾˈfɛkte] | [peɾˈfɛktes] |
- (Conjugason, Linguistica) Temps de l’indicatiu o del subjontiu que marca una accion passada, per rapòrt al moment ont òm parla. Ensemble de formas verbalas indicant un estat present resultant d’una accion anteriora.
- Çò qu'es perfèct.
Variantas dialectalas
- perfait (lengadocian)
- perfèct (lengadocian, provençau)
- perfèit (lengadocian, provençau)
- perfièch (lengadocian, provençau)
Sinonims
conjugason
Locucions derivadas
Traduccions
Nom comun 2
perfècte (provençau), (lengadocian); (femenin: perfècta)
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
perfècte | perfèctes |
[peɾˈfɛkte] | [peɾˈfɛktes] |
- (Religion) Pels catars, cresent qu'aviá recebut lo batisme de l’esperit, lo consolament, e que cercavan de biais permanent la perfeccion.