Occitan

Etimologia

Deu latin perfectus.

Prononciacion

lengadocian /peɾˈfɛkt/
provençau /peʀˈfɛkt/

 Adjectiu

perfèct (provençau), (lengadocian)

Declinason
Singular Plural
Masculin perfèit perfèctes
[peɾˈfɛkt] [peɾˈfɛktes]
Femenin perfècta perfèctas
[peɾˈfɛkto̞] [peɾˈfɛkto̞s]
  1. Que ten totas las qualitats, sens pas cap de defaut.
  2. Qu'es complit dans son genre; qu'es al mai naut de l’escala de las valors.
  3. Qu'es complet, total.
  4. Que respond exactament, estrictament a un concèpte.

Variantas dialectalas

Sinonims

Sinonims

Derivats

Parents

Locucions derivadas

Traduccions

 Nom comun 1

perfèct (provençau), (lengadocian)

Declinason
Singular Plural
perfèct perfèctes
[peɾˈfɛkt] [peɾˈfɛktes]
  1. (Conjugason, Linguistica) Temps de l’indicatiu o del subjontiu que marca una accion passada, per rapòrt al moment ont òm parla. Ensemble de formas verbalas indicant un estat present resultant d’una accion anteriora.
  2. Çò qu'es perfèct.

Variantas dialectalas

Sinonims

conjugason

Locucions derivadas

Traduccions

 Nom comun 2

perfèct (provençau), (lengadocian); (femenin: perfècta)

Declinason
Singular Plural
perfèct perfèctes
[peɾˈfɛkt] [peɾˈfɛktes]
  1. (Religion) Pels catars, cresent qu'aviá recebut lo batisme de l’esperit, lo consolament, e que cercavan de biais permanent la perfeccion.