perfid
Occitan
Etimologia
- Del latin perfidus « enganaire », de per, «transgression» e fides, «fe».
Prononciacion
- lengadocian, gascon /peɾˈfit/
- provençau /peʀˈfi/
- escotar « perfid »
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | perfid | perfids |
| [peɾˈfit] | [peɾˈfits] | |
| Femenin | perfida | perfidas |
| [peɾˈfiðo̞] | [peɾˈfiðo̞s] | |
perfid
- Qu'es desleial, que manca a sa fe, a sa paraula, o a la fisança qu’òm li pòrta.
- (religion) Sens fe, incredul, dissident, eretic.
- Causa ont i a de perfidia.