Occitan

Etimologia

Del latin pervenire.

Prononciacion

/peɾβeˈni/

 Vèrb

pervenir

  1. Arribar a aténher una tòca.

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu pervenir
Gerondiu pervenent
Participi passat
singular plural
masculin pervengut pervenguts
femenin pervenguda pervengudas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present perveni pervenes perven pervenèm pervenètz pervenon
Imperfach perveniái perveniás perveniá perveniam perveniatz pervenián
Preterit pervenguèri pervenguères pervenguèt pervenguèrem pervenguèretz pervenguèron
Futur pervendrai pervendràs pervendrà pervendrem pervendretz pervendràn
Condicional pervendriái pervendriás pervendriá pervendriam pervendriatz pervendrián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pervenga pervengas pervenga pervengam pervengatz pervengan
Imperfach pervenguèssi pervenguèsses pervenguès pervenguèssem pervenguèssetz pervenguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu perveni ! pervengam ! pervenètz !
Negatiu pervengas pas ! pervengam pas ! pervengatz pas !
Nòtas