tòca
Veire tanben : toca |
Occitan
Etimologia
Derivat de tocar.
Prononciacion
/ˈtɔko/
França (Bearn) : escotar « tòca »
Sillabas
tò | ca (2)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
tòca | tòcas |
[ˈtɔko] | [ˈtɔkos] |
tòca femenin
- Mus. Peça d'un clavièr, d'un instrument de musica, d'una maquina d'escriure o d'un ordenador que se cacha per far fonccionar l'instrument.
- Signe, but, cibla.