pinçar

Occitan

Etimologia

Del francés pincer

Prononciacion

/pin'sa/, /pin'sa/, provençau /pĩⁿ'sa/, /pĩⁿ'sa/ França (Bearn) : escotar « pinçar »

Vèrb

pinçar

1. Sasir fortament amb una pinça, avec de tenalhas o autres instruments semblables.
2. Quichar fortament amb un objècte utilizat coma una pinça, coma los dets.
3. (musica) Far vibrar las còrdas d’un instrument los cachant e tirant amb los dets.
4. (Agricultura) Copar amb lo tèrme dels dets o l’ungla los brots o rebrots per empachar que buten de tròp.
5. Abilhar estrech

Derivats

• pinçard

Sinonims

• pecigar

Traduccions

alemand: kneifen (de), zwicken (de) anglés: strum (en) (guitarra), pinch (en), nip (en) basc: atera (eu) catalan: pessigar (ca), pinçar (ca), prémer (ca), puntejar (ca) (un instrument de còrdas)

espanhòl: pellizcar (es), pinzar (es) francés: pincer (fr) italian: spremere (it) portugués: beliscar (pt), pinçar (pt)

Catalan

Etimologia

Del francés pincer

Prononciacion

[?]

Vèrb

pinçar

1. pinçar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del francés pincer

Prononciacion

Portugal /pĩˈsaɾ/, /pĩˈsaɾ/; Brasil /pĩˈsa(ɾ)/, /pĩˈsa(ɾ)/

Vèrb

pinçar

1. pinçar ^(oc), amb una pinça