Occitan

Etimologia

D'origina onomatopeïca.

Prononciacion

[pi'sa]

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « pissar »

Sillabas

pis | sar (2)

 Vèrb

pissar (Familiar)

  1. Urinar.
  2. fig. Rajar continuament.
    Ai agut vist, entre pastres e carretièrs, d'aquelei batèstas onte lo sang pissava come lo vin au destrech! (Baptista Bonet, dins Vida d'enfant.

Variantas dialectalas

Derivats

Traduccions


Conjugason

Lengadocian
Infinitiu pissar
Gerondiu pissant
Participi passat
singular plural
masculin pissat pissats
femenin pissada pissadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pissi
pisse[N 1]
pissas pissa pissam pissatz pissan
Imperfach pissavi pissavas pissava pissàvem pissàvetz pissavan
Preterit pissèri pissères pissèt pissèrem pissèretz pissèron
Futur pissarai pissaràs pissarà pissarem pissaretz pissaràn
Condicional pissariái pissariás pissariá pissariam pissariatz pissarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pisse pisses pisse pissem pissetz pissen
Imperfach pissèssi pissèsses pissès
pissèsse
pissèssem pissèssetz pissèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu pissa ! pissem ! pissatz !
Negatiu pisses pas ! pissem pas ! pissetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)