Occitan

Del latin plumbum.

/plun/, /plun/

França (Bearn) : escotar « plomb »

plomb (1)

Nom comun

plomb masculin

De plomb

De plombs de caça

De plombs d'estamparia

Lo plomb dins lo bastiment

De plombs de pèsca

(elements) Element quimic de simbòl Pb e de numèro atomic 82; aperten a la seria quimica dels metals paures.
(quimia, indenombrable) Còrs simple metallic d'aquel element d’un blanc blavenc, plan mòl.
(per metonimia) Balas, lingòts o granas de plomb qu’òm utiliza per la caça, per cargar las armas de fuòc.
(per metonimia, estampariá) Caractèr d'estampariá en plomn.
Aisina del maçon, fustièrs, ... per auçar d'obrarges verticals, constituit d'un fial e d'un plomb o d'un objècte pesuc.
(electricitat, familièr) Fusible.
(pesca) Accessòri de plomb, de formas ariablas, utilizat per lestar unq linha.
(sotada) Accessòri en plomb, utilizat per lestar un sotaire.
Simbòl de çò qu'es pesuc e opac.