poleja
Occitan
Etimologia
D'un latin vulgar *polĭdĭa, sortit del grèc *polídion, dimininutiu de pólos (ais).
Prononciacion
AFI: [pu'le(d)ʒo] França (Bearn) - Gascon : escotar « poleja »
Nom comun
poleja femenin
- Roda provesida d'un uèlh en son centre, que li permet de virar a l'entorn d'un ais que i es introduït, de tal biais que en i passar una còrda en sa part extèrna, es possible de cambiar lo sens d'una fòrça .