Occitan

Etimologia

Del vèrb portar.

Prononciacion

/puɾˈtajɾo̞/

França (Bearn) : escotar « portaira »

Sillabas

por|tai|ra

 Nom comun

portaira femenin, (masculin: portaire)

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
portaira portairas
[puɾˈtajɾo̞] [puɾˈtajɾo̞s]
  1. Femna que la fonccion es de pòrta quicòm.
  2. (Sens figurat) Femna que realiza un projècte, que pren los mejans necessaris per concretizar son idèa.
    • Una portaira de projècte
  3. Femna que ten un document.
  4. (lengadocian) (especialament) Emplegada de las pòstas encargat de la distibucion del corrièr.
  5. (Telecomunicacions) Senhal de frequéncia constenta que, mejans de tecnicas de modulacion, servís de supòrt a la transmission de las donadas.
  6. (Electrotecnica) Senhal de basa a la frequéncia de comunicacion de lo qu'acciona, que permet de crear una forma d’onda de frequéncia inferiora après filtratge.

Variantas dialectalas

Sinonims

Traduccions

 Forma d'adjectiu

portaira

  1. femenin singular de portaire.