portaira
Occitan
Etimologia
Del vèrb portar.
Prononciacion
- /puɾˈtajɾo̞/
França (Bearn) : escotar « portaira »
Sillabas
por|tai|ra
Nom comun
portaira femenin, (masculin: portaire)
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
portaira | portairas |
[puɾˈtajɾo̞] | [puɾˈtajɾo̞s] |
- Femna que la fonccion es de pòrta quicòm.
- (Sens figurat) Femna que realiza un projècte, que pren los mejans necessaris per concretizar son idèa.
- Una portaira de projècte
- Femna que ten un document.
- (lengadocian) (especialament) Emplegada de las pòstas encargat de la distibucion del corrièr.
- (Telecomunicacions) Senhal de frequéncia constenta que, mejans de tecnicas de modulacion, servís de supòrt a la transmission de las donadas.
- (Electrotecnica) Senhal de basa a la frequéncia de comunicacion de lo qu'acciona, que permet de crear una forma d’onda de frequéncia inferiora après filtratge.
Variantas dialectalas
- portairèla (provençau)
- portairitz (provençau)
Sinonims
Traduccions
Forma d'adjectiu
portaira
- femenin singular de portaire.