Occitan

Etimologia

Del vèrb portar.

Prononciacion

lengadocian, gascon /puɾˈtajɾe/
provençau /puʀˈtajʀe/

França (Bearn) : escotar « portaire »

Sillabas

por|tai|re

 Adjectiu

portaire

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
Masculin portaire portaires
[puɾˈtajɾe] [puɾˈtajɾes]
Femenin portaira portairas
[puɾˈtajɾo̞] [puɾˈtajɾo̞s]
Declinason
Dialècte : provençau
Singular Plural
Masculin portaire portaires
[puʀˈtajʀe] [puɾˈtajɾes]
Femenin portarèla portarèla
[puʀtajˈʀɛlə] [puʀtajˈʀɛləs]
Declinason
Dialècte : provençau
Singular Plural
Masculin portaire portaires
[puʀˈtajʀe] [puɾˈtajɾes]
Femenin portairitz portairises
[puʀtajˈʀit͡s] [puʀtajˈʀises]
  1. Que pòrta.
    • Una essrructura portaira.
  2. (Medecina) Qualifica una persona malauta que pòrte en se los gèrmes d'una malautiá.
  3. (Per extension) Que pòt menenar a quicòm mai.
    • De relacions comercialas portairas.
  4. (Afars) Encargat d’un afar, d’un dossièr, d’un projècte.

Sinonims

Traduccions

 Nom comun

portaire masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
portaire portaires
[puɾˈtajɾe] [puɾˈtajɾes]
  1. òme que la fonccion es de pòrta quicòm.
  2. (Sens figurat) Òme que realiza un projècte, que pren los mejans necessaris per concretizar son idèa.
    • Un portaire de projècte
  3. Òme que ten un document.
  4. (lengadocian) (especialament) Emplegat de las pòstas encargat de la distibucion del corriè

Traduccions