Occitan

Etimologia

Del latin rotulus.

Prononciacion

/ˈrɔlle/

França (Bearn) : escotar « ròtle »

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
ròtle ròtles
[ˈrɔlle] [ˈrɔlles]

ròtle masculin

  1. Personatge d'una òbra teatrala o cinematografica qu'un actor se deu representar.
  2. fig Foncion qu'acomplís qualqu'un o quicòm.

Traduccions


 Forma de vèrb

ròtle

  1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de rotlar
  2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de rotlar