recipient
Veire tanben : récipient |
Occitan
Etimologia
Del latin recipiens, participi présent de recipere (« recebre »).
Prononciacion
- lengadocian, gascon /resiˈpjen/
- provençau /ʀesiˈpjẽⁿ/
- escotar « recipient »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
recipient | recipients |
[resiˈpjen] | [resiˈpjens] |
recipient masculin
- Vas, aisina o objècte concau, etc., destinat a conténer o a recebre de liquids, de solids devesits, etc., per i procedir a una operacion quina que siá.
- (fisica) Campana de veire que fa partit d'una maquina pneumatica e dins la quala òm embarra los còrses qu'òm vòl plaçar dins un void d'aire.
Sinonims
Parents
Traduccions
|
Anglés
Etimologia
Del latin recipiens, participi présent de recipere (« recebre ») pel francés récipient
Prononciacion
/ɹəˈsɪpiənt/ , /ɹɪˈsɪpiənt/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
recipient | recipients |
recipient
Catalan
Etimologia
Del latin recipiens, participi présent de recipere (« recebre »)
Prononciacion
- Oriental: central /rəsipiˈen/ , balear /rəsipiˈent/
- Occidental: nord-occidental /resipiˈen/ , valencian /resipiˈent/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
recipient | recipients |
recipient masculin
Adjectiu
recipient masculin o femenin, (plurals: recipients)
- Que recep