reivindicacion

Occitan

Etimologia

Del latin juridic rei vindicatio, de rei, genitiu de res, « causa » e de vindicatio (« accion de reclamar en justícia »).

Prononciacion

/reiˌβindikaˈsju/, /reiˌβindikaˈsju/

França (Bearn) : escotar « reivindicacion »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
reivindicacion	reivindicacions
[reiˌβindikaˈsju]	[reiˌβindikaˈsjus]

reivindicacion femenin

1. (drech) Accion de reivindicar.
2. Accion de reclamar çò qu'òm estima coma un drech.
3. Desir, idèas, accions, o causa qu'òm reclama e per que qualqu’un milita.

Variantas dialectalas

• revendicacion (procençau, gascon)

Traduccions

alemand: Herausgabeklage (de) (1: Alemanha), Eigentumsklage (de) (1: Àustria), Vindikationsklage (de) (1: Soïssa), Forderung (de) (2), Anspruch (de) (2) anglés: rei vindicatio (en) (1), demand (en) (2) basc: erreibindikazio (eu) catalan: reivindicació (ca)

espanhòl: acción reivindicatoria (es), reivindicación (es) francés: recendication (fr) italian: rivendicazione (it) portugués: reivindicação (pt)