reservar
Occitan
Etimologia
- Del latin reservare, compausat de re-, e servare (« gardar, servar »).
Prononciacion
/rezer'βa/
Sillabas
re|ser|var
Vèrb
reservar
- Gardar, reténer quicòm d’un tot, una causa d'entre mai d'unas.
- Vendèt la proprietat, mas se'n reservèt l’usufruich.
- Gardar una causa per un autre temps, per un autre usatge, la servar per una autra escasença.
- Resèrvi lo rèste de l’explicacion per la fin de la conferéncia.
- (pronominal) Se prepausar de far una causa, remandar de la far quand se caldrà, en temps e luòc.
- Me resèrvi per una autra escasença.
- Se dich tanben per las personas.
- Lo general resèrva sas melhoras tropas per la darrirèra ataca.
- (figurat) Destinar.
- Los eveniments li reservan la glòria.
- (cosina) Plaçar de costat.
- Reservar la pasta e preparar la garnitura.
- S’engatjar per avança a utilizar una font.
- Ai reservat una taubla per dotze personas pel sopar.
Parents
Traduccions
Catalan
Etimologia
- Del latin reservare, compausat de re-, e servare (« gardar, servar »).
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « reservar »
Prononciacion
- (Balearic) [rəzəɾˈva]
- (Central) [rəzərˈba]
- (Valencian) [rezeɾˈvaɾ]
Sillabas
re|ser|var}
Vèrb
reservar
Espanhòl
Etimologia
- Del latin reservare, compausat de re-, e servare (« gardar, servar »).
Prononciacion
escotar « reservar »
Prononciacion
/reserˈβaɾ/
Sillabas
re|ser|var}
Vèrb
reservar
Portugués
Etimologia
- Del latin reservare, compausat de re-, e servare (« gardar, servar »).
Prononciacion
/ʁɨzɨɾˈvaɾ/
Sillabas
re|ser|var}
Vèrb
reservar