satiric
Occitan
Etimologia
- (adj 1) De satir, del latin Satyrus, del grèc ancian σάτυρος.
- (adj 2) De satira, del latin satira, varianta de satura: «ola de menjars variats».
Prononciacion
- lengadocian, gascon /satiˈɾik/
- peovençau /satiˈʀi'/
Sillabas
sa|ti|ric
Adjectiu 1
satiric
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | satiric | satirics |
[satiˈɾik] | [satiˈɾiks] | |
Femenin | satirica | satiricas |
[satiˈɾiko̞] | [satiˈɾiko̞s] |
- (migologia, fantastic) Relatiu als satirs.
Derivats
Traduccions
Adjectiu 2
satiric
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | satiric | satirics |
[satiˈɾik] | [satiˈɾiks] | |
Femenin | satirica | satiricas |
[satiˈɾiko̞] | [satiˈɾiko̞s] |
- Qu'aperten a la satira; que ten de la satira.
- Qu'es enclin a far de prepauses fissants; qu'es portat a la maldisença.
Derivats
Traduccions
Anglés
Etimologia
Prononciacion
- general /sætaɪˈɹɪk/
- EUA /sætaɪˈɹɪk/
Sillabas
sa|ti|ric
Adjectiu
satiric