sera

Veire tanben : serà, sèra, serra, sèrra

Occitan

Etimologia

Del latin sērō « tard », de serus (« tardiu »).

Prononciacion

/ˈseɾo̞/, /ˈseɾo̞/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
sera	seras
[ˈseɾo̞]	[ˈseɾo̞s]

sera (lengadocian), masculin o femenin

1. Aprèsdinnada.
2. Primièras oras de la nuèch.

Sinonims

• enser (lemosin)
• ser
• vèspre

Locucions derivadas

• bon sera / bona sera
• de sera

Traduccions

Aprèsdinnada
alemand: Nachmittag (de) masculin anglés: afternoon (en) catalan: tarda (ca) espanhòl: tarde (es) femenin	francés: après-midi (fr) galician: tarde (gl) italian: pomeriggio (it) neerlandés: namiddag (nl)

Primièras oras de la nuèch
alemand: Abend (de) masculin anglés: evening (en) catalan: vespre (ca) masculin espanhòl: tarde (es) femenin	francés: soir (fr) masculin galician: serán (gl) masculin italian: sera (it) femenin neerlandés: {avond (nl)

Anglés

Prononciacion

[?]

Forma de nom comun

sera

1. Plural alternatiu de serum.

Francés

Prononciacion

/səˈʁa/, /səˈʁa/

França (Vòges) : escotar « sera »

França (Sesseraç) : escotar « sera »

Forma de vèrb

sera

1. Tresena persona del singular al futur de l'indicatiu de être.

Anglés

Prononciacion

[?]

Forma de nom comun

sera

1. Plural alternatiu de serum.

Istriòt

Etimologia

Del latin cera.

Prononciacion

/ˈɕera/, /ˈɕera/

Nom comun

sera femenin

1. Cera d'abelha.

Variantas dialectalas

• sira

Nòta

Forma del dialècte de Valle.

Referéncias

• Goran Filipi, Barbara Buršić Giudici, 1998, Istriotski lingvistički atlas. Atlante linguistico istrioto, Znanstvena udruga Mediteran, Pula.

Italian

Etimologia

Del latin sērō « tard », de serus (« tardiu »).

Prononciacion

/ˈsera/, /ˈsera/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
sera	sere
[ˈsera]	[ˈsere]

sera femenin

1. sera ^(oc), Primièras oras de la nuèch.