si
Veire tanben : sí |
Occitan
Etimologia
- (Conjoncion) Del latin si « si, a condicion que ».
- (Advèrbe) Du latin sic « atal »
- (Nom) :De las primièras syllabas dels emistiquis en latin de l’imne de sant Joan Baptista del poèta Paul Diacre, causidas par Guido d’Arezzo al sègle X per nomenar de nòtas de musica:
- Ut queant laxis resonare fibris.
- Mira gestorum famuli tuorum.
- Solue polluti labili reatum.
- Sancti Iohannes.
- Domine.
Prononciacion
/si/
Conjoncion
si
- Veire se.
Advèrbi
si
- Advèrbe afirmatiu.
- Te disi que si
Nom comun
- (musica) Seisena nòta de l'escala musicala.
1 | 2 | 3 | 5 | 5 | 6 | 7 | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Notacion del solfègi en occitan | dò | re | mi | fa | sòl | la | si |
ut | |||||||
Notacion anglosaxona fixa | C | D | E | F | G | A | B |
Nòta solfegiada | do | re | mi | fa | sol | la | ti |
Notacion alemanda | C | D | E | F | G | A | H |
Nòta solfegiada | do | re | mi | fa | sol | la | si |