sofistica

Occitan

Etimologia

Del latin sophistice « art del sofista ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /sufisˈtiko̞/, /sufisˈtiko̞/; provençau /sufisˈtikə/, /sufisˈtikə/

Sillabas

so|fis|ti|ca

Nom comun

Declinason
Dialècte : legadocian, gascon
Singular	Plural
sofistica	sofisticas
[sufisˈtiko̞]	[sufisˈtiko̞s]

sofistica femenin

1. L’art dels sofistas antics.
2. (figurat, pejoratiu) Argumentacion basada sus de sofismes ; argument de sofista.

Parents

• sofisme
• sofisticacion
• sofisticador
• sofisticat

Traduccions

alemand: Sophistik (de) basc: anglés: sophistry (en) catalan: sofística (ca)

espanhòl: sofística (es) francés: sophistique (fr) italian: sofistica (it) portugués: sofística (pt)

Forma d'adjectiu

sofistica

1. femenin singular de sofistic

Forma de vèrb

sofistica

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de sofisticar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de sofisticar

Italian

Etimologia

Del latin sophistice « art del sofista ».

Prononciacion

/soˈfistika/, /soˈfistika/

Sillabas

so|fis|ti|ca

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
sofistica	sofistiche
[soˈfistika]	[soˈfistike]

sofistica femenin

1. sofistica ^(oc)

Forma d'adjectiu

sofistica

1. femenin singular de sofistico

Forma de vèrb

sofistica

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de sofisticare
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de sofisticare