sofisticar

Occitan

Etimologia

Del bas latin sophisticare.

Prononciacion

/sufisti'ka/, /sufisti'ka/

França (Bearn) : escotar « sofisticar »

Sillabas

so|fis|ti|car

Vèrb

sofisticar

1. Desnaturar quicòm en lo manipulant, farlabicar
2. Millorar, perfeccionar, portar d'avançada notablas fins a far venir complicat.
3. Utilizar de sofismes.

Parents

• sofistic
• sofisticacion
• sofisticador
• sofisticat

Traduccions

alemand: verfälschen (de), verfeinern (de), Sophismen vorbringen (de) basc: anglés: adulterate (en), sophisticate (en) catalan: sofisticar (ca)

espanhòl: sofisticar (es), usar de sofisme (es) francés: sophistiquer (fr) italian: sofisticare (it) portugués: sofisticar (pt)