tangent
Occitan
Etimologia
Prononciacion
/tanˈd͡ʒent/ , /tanˈʒent/ , provençau /tãⁿˈd͡ʒẽⁿ/ França (Bearn) : escotar « tangent »
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | tangent | tangents |
[tanˈd͡ʒent] | [tanˈd͡ʒents] | |
Femenin | tangenta | tangentas |
[tanˈd͡ʒento̞] | [tanˈd͡ʒento̞s] |
tangent
- (geometria) Que tòca una linha o una susfàcia en un sol punt en fasent amb ela un angle nul.
- (d'usança) Qu'es prèp de capitar quicòm ; qu'es pròche de la justesa d’un resultat.
Parents
Derivats
Traduccions
|
Anglés
Etimologia
Prononciacion
/ˈtændʒənt/
Adjectiu
tangent
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
tangent | tangents |
tangent
Catalan
Etimologia
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « tangent »
Prononciacion
Balearic /təɲˈʒent/ , Central /təɲˈʒen/ , Valencian /taɲˈd͡ʒent//
Adjectiu
tangent masculin o femenin (Plural: tangents)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
tangent | tangents |
tangent femenin
Francés
Etimologia
Prononciacion
/tɑ̃ʒɑ̃/
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | tangent | tangents |
[tɑ̃ʒɑ̃] | [tɑ̃ʒɑ̃] | |
Femenin | tangente | tangentes |
[tɑ̃ʒɑ̃t] | [tɑ̃ʒɑ̃t] |
tangent