tirannic
Occitan
Etimologia
- Del latin tyrannicus del grèc ancian τυραννίκος, turanníkos de τύραννος, túrannos (« tiran »).
Prononciacion
/tiɾanˈnik/
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | tirannic | tirannics |
[tiɾanˈnik] | [tiɾanˈniks] | |
Femenin | tirannica | tirannicas |
[tiɾanˈniko̞] | [tiɾanˈniko̞s] |
tirannic (lengadocian)
- Que ten de la tirannia, qu'es injust, violent, contra lo drech e la rason.
- (figurat) Qu'exercís una accion, un poder irresistible.