trau

Occitan

Etimologia

Del latin trabs « biga, pal, pòst »

Prononciacion

lengadocian /ˈtɾaw/, /ˈtɾaw/

provençau /ˈtʀaw/, /ˈtʀaw/

escotar « trau »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
trau	traus
[ˈtɾaw]	[ˈtɾaws]

trau masculin

1. Peça de fusta a l'origina, utilizada dins la construccion per transferir o distribuir lo pes o los esfòrces d'estructura.
2. Peça de fusta a l'origina, grossa e longa, sobre que se piejan d'autras mai finas que pòrtan lo potam o lo plafon.
3. (per metonimia) Lo postam o lo fustam.

Sinonims

• biga
• calaman
• fusta
• jaina / jasena
• saumièr

Derivats

• trava
• traveta

Parents

• estrava

Traduccions

alemand: Balken (de), Querbalken (de) anglés: beam (en), crossbar (en), post (en) basc: catalan: biga (ca)

espanhòl: viga (es), barra (es), travesaño (es) francés: poutre (fr), traverse (fr) italian: trave (it), palo (it) portugués: trave (pt)